- шаддод
- [شداد]а1. номи як подшоҳи ситамгари афсонавӣ, ки гӯё даъвои худоӣ кардааст2. маҷ. золим, бераҳм
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
шаддодӣ — [شدادي] бераҳмӣ, золимӣ ◊ даъвои шаддодӣ кардан хеле аз худ рафта худро қавитару тавонотар аз ҳама пиндоштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
боғ — [باغ] 1. қитъаи замини иҳоташудае, ки дар он дарахтони мевадору бемева ва гулҳои гуногун шинонда, сабзу хуррам карда шудааст, ҳадиқа, равза, бӯстон 2. ҷои васеи сабзу хуррами сердолу дарахт ва гулу сабзаҳои зиёд, ки хиёбонҳои курсию харакдор ва… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ирам — [ارم] а. : боғи Ирам кит. боғи бошукӯҳи афсонавӣ, ки гӯё Шаддод ном подшоҳ дар Яман бунёд кардааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ